Stephen Edwin King

Stephen Edwin King (d. 21 Eylül 1947, Portland, Maine). ABD'li hikâye ve roman yazarı.

Genellikle gerilim ve korku türünde eserler vermiştir. Kitaplarının çoğu Türkçe'ye de çevrilmiştir. İlk romanı Göz (Carrie) 1974 yılında yayınlanmıştır. Özellikle 1982 yılında başlayıp, 2004 yılında sona erdirmiş olduğu Kara Kule (The Dark Tower) serisi ile ünlüdür. Pek çok kitabı seneryolaştırılıp beyaz perdeye aktarılmıştır.

İlk profesyonel kısa öykü satışını "The Glass Floor" adlı öyküsüyle Starling Mystery Stories'e yapmıştır(1967). Kendisini tekrar ettiği gerekçesiyle 2006 yılında yazarlığı bırakmıştır.


Türkiye'de yayınlanmış romanları

Göz (Carrie)
Korku Ağı (Salem's Lot)
Medyum (The Shining)
Mahşer (The Stand)
Çağrı (The Dead Zone)
Tepki (Firestarter)
Kujo (Cujo)
Christine
Hayvan Mezarlığı (Pet Sematary)
Tılsım (The Talisman) (Peter Straub ile) ISBN 975-100-299-0
O(It)
Ejderhanın Gözleri (The Eyes of the Dragon) ISBN 975-100-002-5
Sadist (Misery) (ISBN 9754050139)
Şeffaf (The Tommyknockers)
Hayatı Emen Karanlık (The Dark Half)
Ruhlar Dükkanı (Needful Things)
Oyun (Gerald's Game)
Dolores Claiborne (Dolores Claiborne)
Uykusuzluk (Insomnia)
Falcı (Thinner)
Çılgınlığın Ötesi (Rose Madder)
Yeşil Yol (The Green Mile)
Yaratık (Desperation)
Kemik Torbası (Bag Of Bones)
Maça Kızı (Heart In Atlantis)
Yüzyılın Fırtınası (Storm Of The Century)
Tom Gordon'a Aşık Olan Kız (The Girl Who Loved Tom Gordon)
Rüya Avcısı (The Dreamcatcher)
Kara Ev (Black House) (Peter Straub ile) ISBN 975-210-264-6
Buick 8 (From A Buick 8)
Cep (Cell)
Bir Aşk Hikayesi (Lisey’s Story)
Oyun (Gerald's game)
Duma Adası (duma key)
Düzenleyiciler
Yazma Sanatı (On Writing)
Dolores Claiborne

Türkiye'de yayınlanmış hikâye derlemeleri

Kuşku Mevsimi (Different Seasons)
Sis (Skeleton Crew)
Gece Yarısını İki Geçe - Gece Yarısını Dört Geçe (Four Past Midnight)
Düşler ve Karabasanlar (Nightmares and Dreamscapes)
Karanlık Öyküler (Everything's Eventual)
Hayaletin Garip Huyları (Night Shift)
Karanlık Çökünce (Just After Sunset)

Kara Kule Serisi

1982 Kara Kule 1: Silahşor (The Gunslinger) ISBN 975-405-151-8
1987 Kara Kule 2: Üç'ün Çekilişi (The Drawing of the Three) ISBN 975-210-437-1
1991 Kara Kule 3: Çorak Topraklar (The Waste Lands)
1997 Kara Kule 4: Büyücü ve Cam Küre (Wizard & Glass) ISBN 975-405-876-8
2003 Kara Kule 5: Calla'nın Kurtları (Wolves of the Calla) ISBN 975-210-454-1
2004 Kara Kule 6: Susannah'nın Şarkısı (Song of Susannah) ISBN 975-210-507-6
2005 Kara Kule 7: Kule (The Dark Tower)

Diğer kitapları

Yazma Sanatı (On Writing)




Stephen King filmleri - dizileri

1976 Carrie (Göz)
1979 Salem's Lot
1980 The Shining
1982 Creepshow
1982 The Boogeyman (Kısa film)
1983 Cujo
1983 The Dead Zone
1983 Christine
1983 Disciples of the Crow (Mısırın Çocukları'ndan uyarlanmıştır)
1983 The Woman in the Room (Frank Darabont kısa filmi)
1984 Children of the Corn
1984 Firestarter
1985 Cat's Eye
1985 Silver Bullet (Kurtadamın Döngüsü'nden uyarlanmıştır)
1985 Stephen King's Nightshift Collection
1985 Word Processor of the Gods
1986 Gramma (Alacakaranlık Kuşağı'nın bir bölümü)
1986 Maximum Overdrive (Kamyonlar'dan uyarlanmış ve King tarafından yönetilmiştir)
1986 Stand By Me (Ceset'ten uyarlanmıştır)
1987 Creepshow 2
1987 A Return to Salem's Lot
1987 The Running Man
1987 The Last Rung on the Ladder
1987 Sorry, Right Number
1989 Pet Sematary
1990 The Cat From Hell
1990 Graveyard Shift
1990 It (TV Filmi)
1990 Misery
1990 The Moving Finger
1991 Golden Years (orijinal tv dizisi)
1991 Sometimes They Come Back
1992 The Lawnmower Man (King filmin yapımcılarını dava eder ve kazanır, filmde artık SK'in adı geçmemektedir)
1992 Sleepwalkers (film için yazılmış bir senaryodan çekilmiştir)
1993 The Dark Half
1993 Needful Things
1993 The Tommyknockers (TV Filmi)
1993 Chinga (The X-files'ın bir bölümü)
1994 The Shawshank Redemption
1994 The Stand (TV Filmi)
1995 The Langoliers (TV Filmi)
1995 The Mangler
1995 Dolores Claiborne
1995 Stephen King's Nightshift Collection
1996 Thinner
1997 The Shining (TV dizisi)
1997 Ghosts (müzik videosu)
1997 The Night Flier (HBO Filmi)
1997 Quicksilver Highway
1997 Trucks (Maximum Overdrive'ın TV için yeniden çekimi)
1998 Apt Pupil
1999 Yeşil Yol (The Green Mile)
1999 The Rage: Carrie 2
1999 Storm of the Century ( tv mini-serisi)
1999 Llamadas
2000 Paranoid (bir şiirden uyarlanmış)
2001 Hearts in Atlantis
2001 Strawberry Spring (Kısa Film)
2002 Rose Red (orijinal TV dizisi)
2002 The Dead Zone (TV dizisi)
2002 Night Surf (Kısa Film)
2002 Rainy Season (Kısa Film)
2002 Carrie (TV Filmi - yeniden çekim)
2003 Dreamcatcher
2003 The Diary of Ellen Rimbauer (TV Filmi)
2003 Autopsy Room Four (Kısa Film)
2003 Here There Be Tygers (Kısa Film)
2003 The Man in the Black Suit (Kısa Film)
2004 Secret Window
2004 Kingdom Hospital (TV dizisi)
2004 Salem's Lot (TV Filmi)
2004 Luckey Quarter (Kısa Film)
2004 I Know What You Need (Kısa Film)
2004 The Secret Transit Codes of America's Highways (Kısa Film)
2004 All That You Love Will Be Carried Away (Kısa Film)
2004 The Road Virus Heads North (Kısa Film)
2004 I've got to get away (Kısa Film)
2004 Riding the Bullet
2006 Desperation (TV Dizisi)
2006 Nightmares & Dreamscapes (TV Dizisi)
2007 1408
2007 The Mist
2008 Black House
2008 Creepshow
2008 The Talisman
2009 Cell
2009 From a Buick 8

Cannibal Holocaust

Teknik bilgiler
Yönetmen: Ruggero Deodato
Yapımcı: Franco Di Nunzio
Franco Palaggi
Senarist: Gianfranco Clerici
Müzik: Riz Ortolani
Görüntü yönetmeni: Sergio D'Offizi
Kurgu: Vincenzo Tomassi

Yayın bilgileri

Yapım yılı, ülkesi 1980 , İtalya
Süre 95 dakika
Dil: İngilizce, İspanyolca
Tür: Macera, korku, dram
Gösterim tarihi: 7 Şubat 1980, Milano, İtalya
Renk Renkli (Eastmancolor)
Diğer adlar: Ruggero Deodato's Cannibal Holocaust (ABD)
Holocausto Caníbal (İspanya)
Nackt und Zerfleischt (Almanya)

İlgili şirketler

Prodüksiyon şirketi: F.D. Cinematografica
Dağıtım şirketi: Grindhouse Releasing


Cannibal Holocaust 1980 İtalyan yapımı korku macera filmidir. İtalya dahil birçok ülkede İngilizce olan bu özgün ismiyle gösterime sunulmuştur. (İng: Yamyam Soykırımı)

Senaryosunu Gianfranco Clerici'nin yazdığı ve Ruggero Deodato'nun yönettiği filmin çekimleri konunun geçtiği mekanlarda yani Amazon yağmur ormanlarında yapılmıştır. Film tanınmamış oyuncularla çekilmişti.

Film ormanın derinliklerinde yaşayan yerli kabilelerle ilgili bir röportaj yapmaya giden dört kişilik bir belgesel film ekibinden bir daha haber alınamaması üzerine bir antropolog'un film ekibini aramaya çıkması ile başlar. Araştırmaları sırasında antropolog ve beraberindekiler ormanda belgesel ekibinin çektiği filmlerin kutularına ulaşırlar. Bu filmleri izlediklerinde ise bu insanların başlarına nelerin geldiğini dehşetle öğrenirler.

Çok tartışma yaratmış bir film olan "Cannibal Holocaust" İstismar Sinemasının (İng: Exploitation Films) en tipik örneklerinden biridir. Bu alt türün bütün ögelerini en uç noktalara kadar kullanmaktan çekinmemiş olan film daha Milano'daki ilk gösteriminde mahkemece yasaklanmış, filme el konmuş ve yönetmeni Deodato da müstehcenlik suçlamasıyla tutuklanmıştı. Hatta filmde öldürülen oyuncuların rol gereği değil de sahiden öldürülmüş olduğu iddiaları bile ortaya atılmıştı, yani filmin bir snuff film olduğu suçlamasına maruz kalmışlardı (Snuff film: sadistçe bir seks eylemi sırasında oyuncuların katledildiği yasa dışı çekilmiş pornografik film türüne verilen ad), gerçi Deodato bu suçlamadan aklandı ama film yine de birçok ülkede yasaklandı. Bu yasaklar bu ülkelerin birçoğunda hala geçerliliğini koruyor. Filmin yasaklanma gerekçelerinden biri de onlarca hayvanın kamera karşısında vahşice katledilmeleriydi.[1]

Film İlk gösterimi ile toplatılması arasında geçen 10 günlük süre içerisinde 2 Milyon dolar hasılat yapmıştı. Hatırı sayılır bir fanatik hayran kitlesi oluşan Cannibal Holocaust kült filmler arasında sayılmaktadır.

Film Hakkında Notlar

B-türü filmlerin bir alt türü olan Trash filmler veya İstismar filmleri (Exploitation films) alt türüne dahil olan 'Cannibal Holocaust' gibi filmlerde şiddet, işkence, sadizm, kan, cinsellik istismarı, tecavüz, din karşıtlığı gibi ögeler en uç sınırlarına kadar kullanılıyor, tabu sayılan ne varsa üzerine gidiliyordu. Hatta bu türün de bir alt türü sayılabilen cinsel istismar ağırlıklı olanlarına verilen ad da "sexploitation films" dir. Bu tür filmler ABD'de "Grind house" adı verilen üçüncü sınıf pejmürde sinema salonlarında arka arkaya ve kesintisiz olarak gösterilirler. Yönetmen Quentin Tarantino 2007 yılında bu tür filmlere bir gönderme yaparak Ölüm Geçirmez adlı bir film çevirmiş ve yine Robert Rodriguez'le birlikte yaptıkları Dehşet Gezegeni filmiyle birlikte Grindhouse adı altında 'iki film bir arada' esprisi ile tekrar gösterime sunmuşlardı.
Filmdeki mide bulandırıcı katliam sahneleri o denli gerçekçi görünüyordu ki oyunculardan bazılarının kamera karşısında gerçekten öldürülmüş olabilecekleri söylentisi ortaya atıldı, bu nedenle yönetmen Ruggero Deodato'ya bir de cinayet soruşturması açıldı. Deodato filmde rol icabı öldürülen oyuncuları bulup canlı olarak mahkeme heyetine gösterince cinayet davası düştü. Film 3 yıl daha İtalya'da yasaklı kaldı.
Dünyanın "en kötü şöhretli" filmi ünvanını taşıyan 'Cannibal Holocaust' 50'nin üzerinde ülkede yasaklanarak bu alanda bir rekora imza attı.
Film Ruggero Deodato'nun "Yamyam Üçlemesi" adı verilen üçlemesinin ikinci filmidir. Üçlemeyi oluşturan filmler şunlardır:

1.Ultimo Mondo Cannibale (Jungle Holocaust) (1977)
2.Cannibal Holocaust (1980)
3.Inferno in Diretta (1985)

Salo ya da Sodom'un 120 Günü

Teknik bilgiler
Yönetmen: Pier Paolo Pasolini
Yapımcı: Alberto Grimaldi
Antonio Girasante
Alberto De Stefanis
Senarist: Pier Paolo Pasolini
Sergio Citti
Marquis de Sade (roman)
Müzik: Ennio Morricone
Oyuncular: Paolo Bonacelli
Giorgio Cataldi
Umberto Paolo Quintavalle
Aldo Valletti
Görüntü yönetmeni: Tonino Delli Colli
Kurgu: Nino Baragli

Yayın bilgileri

Yapım yılı, ülkesi 1975 , İtalya
Fransa ortak yapımı
Süre: 116 dakika
Dil: İtalyanca,Fransızca,Almanca
Tür: Dram,korku,savaş
Gösterim tarihi: 22 Kasım 1975 Paris Film Festivali
1 Ekim 1977 New York Film Festivali
Renk Renkli (Eastmancolor)
Diğer adlar: Salo ya da Sodom'un 120 Günü (Türkiye)
Salo, or the 120 Days of Sodom (İngilizce isim)
Salo ou les 120 journées de Sodome (Fransa)
Saló o los 120 días de Sodoma (İspanya)
Die 120 Tage von Sodom (Almanya)

İlgili şirketler

Prodüksiyon şirketi: Produzioni Europee Associati (PEA)
Dağıtım şirketi: The Criterion Collection (DVD)
BFI (DVD)


KONUSU:

Salo ya da Sodom'un 120 Günü 1975 İtalya Fransa ortak yapımı dramatik filmdir. Özgün adı Salò o le 120 giornate di Sodoma ya da daha yaygın bilinen şekliyle kısaca Salò'dur.

Erotik edebiyatın önemli yazarı Fransız aristokrat Marquis de Sade'nin 1785 yılında yazdığı en sıra dışı eseri olan Les 120 journées de Sodome ou l'école du libertinage adlı kitabının 1940'lı yıllara uyarlamasıdır. Filmin yönetmeni Pier Paolo Pasolini'dir. Passolini aynı zamanda Sergio Citti ile birlikte filmin senaryosunu da yazmıştır. Önemli rollerinde Paolo Bonacelli, Giorgio Cataldi, Umberto Paolo Quintavalle ve Aldo Valletti oynadığı filmin görüntülerini Tonino Delli Colli çekmiş, filmin müziğini ise Ennio Morricone yapmıştır.

Film gösterime girdiği tarihten bu yana içerdiği görsel şiddet ve sadizmin dozu nedeni ile hep tartışma yaratmış ve bugüne kadar yapılmış en rahatsız edici film olarak nitelendirilmiştir. Birçok ülkede gösterilmesi bugün bile yasaktır. Film gösterime girmeden kısa bir süre önce yönetmeni Pasolini öldürülmüştü.

Filmde II. Dünya Savaşı 'nın son günlerinde Faşist İtalya'da çöküşün eşiğindeki dört varlıklı seçkinin genç kız ve erkekleri şatolarında tutsak ederek 120 gün boyunca onlara fiziksel, ruhsal ve cinsel işkence uygulamaları anlatılmaktadır.


Olaylar 1944 yılında Nazi Almanya'sının kontrolünde Kuzey İtalya'da kurulmuş kısa ömürlü bir kukla devlet olan Faşist Salo Cumhuriyeti'nde geçer. Şehrin ileri gelen seçkinlerinden dört sefih 9 kız 9 da erkek 18 genç insanı yakalayıp bir şatoya kapatırlar. Beraberlerindeki 4 yaşlı fahişe ile birlikte bu genç kölelere bir dizi fiziksel, ruhsal ve cinsel işkence uygularlar.

Film hakkında notlar

Film Marquis de Sade'nin 1785 tarihli eserine dayandığı kadar yönetmen Pier Paolo Pasolini'nin kendi yaşantısından da izler taşır. Passolini 20'li yaşlarında bir süre Salo Cumhuriyeti 'nde yaşamıştı. Pasolini burada iken tutuklanmış kardeşi Guido ise öldürülmüştü.
Marquis de Sade'nin eserindeki şiddet ve sadizmin dozu filmden çok daha fazladır. Sade kitabında iktidarın yanı sıra kiliseyi de eleştiriyordu. Passolini de ateşli bir kilise karşıtı olmasına rağmen filmde kiliseden çok Faşist kurumları eleştirir.
The Criterion Collection'ın 1998 yılında ABD'de çıkarttığı DVD baskıları Passolini ile düşülen anlaşmazlık nedeni ile kısıtlı sayıda basılabilmişti. Bu nedenle sadece ender bulundukları için piyasadaki DVD'ler 250 ila 1000 $ arasında el değiştirmektedir. Oysa bu baskının hem görüntü kalitesi düşük hem de bazı sahneleri eksikti. Sonradan BFI'nin ve Gaumont Columbia Tristar Home Video'nun çıkarttığı DVD'ler çok daha iyi ve eksiksiz olmalarına rağmen Criterion'un eski DVD'leri hala rağbet görmektedir ve dünyanın en pahalı DVD'si olma rekorunu hala elinde bulundurmaktadır.
Filmdeki akıl almaz işkenceler iktidar gücünün sınırsız bir şekilde kötüye kullanılmasının, yani bir yerde Faşizmin metaforudur. Bu zülümler sırasında arka planda Pasolini'nin Faşist olarak kabul ettiği Alman besteci Carl Orff (d.1895 - ö.1982)'un müstehçen Latince sözleri de olan Carmina Burana adlı sahne kantatından bölümler işitilir. Yaşlı fahişeler bir Mussolini destekçisi olan Amerikalı şair Ezra Pound 'un dizelerini okurlar.
Filmin ünlü 'seks kölelerine toplu olarak zorla gaita yedirme sahnesi' kapitalist tüketim toplumunun abur cubur yiyecek endüstrisi ve fast-food kültürünün bir metaforudur.
Dışkı yedirme sahnelerinde kullanılan materyal çikolata ve portakal marmelatı karışımından yapılmışır.

Filmden bir sahne.Film birçok ülkede pornografik olduğu gerekçesi ile yasaklanmıştı. Oysa filmdeki söz konusu sahneler cinsel arzu uyandırmak şöyle dursun tiksindiricidir. Sefihler bile kurbanlar üzerinde uyguladıkları cinsel işkenceler sırasında zevk alıyor gibi gözükmezler.
Film hakkında ABD'de açılan yasaklama davalarından biri ile ilgili olarak aralarında Martin Scorsese ve Alec Baldwin'in de olduğu çok sayıda sanatçı filmin sanatsal değeri ile ilgili olumlu görüşler beyan etmelerinden sonra dava düşmüştü.
Passolini bu filmini "Ölüm Üçlemesi" nin ilk filmi olarak planlamıştı. Öldürülmemiş olsaydı muhtemelen üçlemeyi tamamlayacaktı. "Ölüm Üçlemesi" de daha önce yaptığı "Hayat Üçlemesi" nin tamamlayıcısı olacaktı. "Hayat Üçlemesi" Decameron'un Aşk Hikayeleri (Il Decameron) (1971), Canterbury Öyküleri (I Racconti di Canterbury) (1972) ve 1001 Gece Masalları (Il Fiore delle mille e una notte) (1974) filmlerinden oluşuyor.
Pier Paolo Pasolini bir ateist ve komünistti. 1947 den 1949'a kadar İtalyan Komünist Partisi'nin bir üyesi idi. Partiden homoseksüel olduğu için ihraç edilmişti.

Martyrs - Pascal Laugier (2008)

Yönetmen:Pascal Laugier
Senaryo:Pascal Laugier
Oyuncular:Morjana Alaoui, Mylene Jampanoï, Catherine Begin
Yapım Yılı: 2008
Ülke: Fransa


Lucie , kendisini mahsen benzeri bir yere kapatıp, işkence eden topluluktan kaçmayı başarmış küçük bir kız çocuğudur. Ve 15 sene geçer bu olayın üzerinden, mahsende yaşadıklarından bir hayli etkilenen kız zihninde yarattığı yaratığın kendisini öldürmeye çalıştığına inanmaktadır.Fakat durum hiçte öyle değildir.Daha fazla bilgi verip filmi izleyecek olanlara haksızlık etmeyelim.
Son olarak şunu söylemeden geçemeyeceğim, filmin sonu harika hiç beklenmedik bir bitiş olmuş.

Son dönem korku/gizem tarazı bir film olan Martyrs sizi hayal kırıklığı yaşatmayacaktır

Sinema Tarihinin En Korkunç Sahneleri

•Alien - 1979:Kaptanın uzay gemisinin karanlık koridorlarında “arkanda! Arkanda!” sesleri eşliğinde yaratıkla burun buruna geldiği sahne
•Amityville Horror - 1979:Sinek sahnesi sinir bozuyor
•Black Christmas - 1974:Katilin kapı aralığından baktığı sahne
•Blade - 1998:Açılış sahnesi, kan partisi
•Blair Witch - 1999:Son sahnesi derim
•Carrie - 1976Filmin sonunda mezardan fırlayan el
•Changeling - 1980:Topun merdivenden yuvarlandığı sahne
•Child’s Play - 1988:Kadının bebeğin içini açıp, pil takılı olmadan hareket ettiğini anladığı sahne
•Event Horizon - 1997:Uğursuz bir uzay gemisinin hava koridorlarında aniden karşınıza çıkan gözleri olmayan ölmüş eski sevgiliniz ve birden kararan ışıklar, insan daha fazla ne isteyebilir ki
•Evil Dead - 1981:“Jack of diamonds, queen of spades!!!!!”
•Exorcist - 1973Örümcek yürüyüşü sahnesi, tabi bana göre
•Grudge - 2004:Masanın altındaki kızın çalan cep telefonunu tutayım derken hayaletin elini tutmasıdır bana göre
•Haunting – 1963:Elimi sıkma! Ben elini tutmuyorum bile sahnesi
•Hitcher - 1986:Kızın kamyonun arkasında iki parçaya bölündüğü sahne.
•Invasion of Body Snatchers - 1978:Son sahne, Donald Sutherland
•It - 1995 (TV):Kadının eskiden oturdukları eve gidip palyaçonun bir çayını içtiği sahne!
•Jacob’s Ladder :Poşet içindeki deli gibi sallanan kafalar
•Jaws - 1975:Birden beliren köpekbalığı
•Misery - 1990:Balyoz sahnesi
•Others - 2001:Örtünün altından yaşlı cadının çıktığı sahne
•Phantasm - 1979:Tall Man’in filmin sonunda aynadan çıktığı sahne
•Poltergeist - 1982:Palyaço
•Psycho – 1960:Filmin sonunda bataklıktan çıkarılan arabanın görüntüsü üzerine Norman Bates’in montajlandığı sahne
•Ring - 2002:En son TV den çıktığı sahne favorim
•Ringu - 1998:Orijinal filmde yine aynı yer; bu kez kırıla döküle, çatır çutur geldiği sahne
•Salem’s Lot - 1979:Sahneler arasında geçiş için ayağa kalkan bir karaltının kullanılması, ilk gördüğümde zıplatmıştı
•Session 9 - 2001:Teyp kayıtlarının dinlendiği sahneler derim
•Shining - 1980:Çok fazla var seçemiyorum.
•Sixth Sense - 1999:Örtünün altından kızın çıktığı sahne
•Texas Chainsaw Massacre – 1974:Açılış sahnesi, son derece atmosferik
•Thing - 1982:Kan testi sahnesi! Hanginiz yaratık?
•Tourist Trap - 1979:Mankenler, daha ne olsun!

12 Haziran 2009 23:30

Evet :) tekrar sigarayı bırakmaya karar verdim bu sefer sağlam bırakacağım inşAllah.En son 12 haziran 2009 saat 23:30 civarında içtim, 82 saat civarı oldu kafa hala leyla gibi :) ama az kaldı atlatmaya 2 gün daha dayanırsam gerisi kolay.